Op koers voor grote dingen
Ze zijn Nederlands, hartstikke jong en ze spelen americana alsof ze al twintig jaar niet anders doen: The Rhythm Chiefs. Ze afficheren zich als “The Youngest Bluesband In The Netherlands”, wat met een gemiddelde(!) leeftijd van 17 best begrijpelijk is, maar wat mij betreft volkomen overbodig. De kwaliteit van het gebodene is namelijk subliem en daaraan doet elke gimmick alleen maar afbreuk. De basis is blues, maar er worden regelmatig uitstapjes gemaakt naar andere stijlen: Surfrock die zo in een Tarantino-film past, country, bijna-sixtiespop (“It wasn’t me”), bluegrass, rockabilly, het zit er allemaal in. Het knappe is dat deze jongens nu al het benul hebben dat minder noten soms meer impact hebben. En nee, dat is niet omdat ze niet meer noten kunnen spelen. Op de enige cover, de traditional “Tribute to Jimmy B.”, is prima te horen dat dat geen enkel probleem is. De productie is sober, met meestal een lekker ouderwetse klank erin. Dat past uitstekend bij de songs, dus ook dat is een treffer in de roos. Het had misschien hier en daar net een tikkie swingender gemogen, maar ik ga ervan uit dat dat voornamelijk onwennigheid met het opnameproces is. Dat is echter een piepkleine aanmerking die je niet van aanschaf hoeft te weerhouden. Vanavond zijn ze een van de acts op het presentatiefeestje voor het Moulin Blues Festival. Het is slechts een kwestie van tijd voor ze er op het echte festivalpodium staan.
The Rhythm Chiefs – Ships Of Wonder
(Cool Buzz / Sonic)