Onschuldige tienerrebellie, verpakt in dikke pret
Eén keer zag ik Twisted Sister live, op Arrow Classic Rock. Omdat ze laat aankwamen traden ze op zonder pruiken, make-up en andere tierlantijnen, maar dat maakte niet uit. Ze werkten zich met zichtbaar plezier – en dat van het publiek – door een set met de nodige klassiekers en de show was er niet minder om.
Twisted Sisters voorman Dee Snider vertelde toen dat hij voor het eerst op een festival stond waar alle bands al minstens dertig jaar bezig waren. Laten we wel zijn: Twisted Sister wás ook dertig jaar geleden razend populair, maar het duurde eigenlijk maar een jaar of drie en vier albums. Het succes was ook het succes van MTV, want waar andere bands nog moeite hadden zich een houding te geven in het nieuwe fenomeen videoclip, wist Twisted Sister op te vallen met lollige clips die bleven hangen. Iedereen die destijds puber was kent nog de scène waarin een leraar in het gezicht van een leerling brult “Whadda you wanna do with your life!?” waarna als antwoord een van Twisted Sisters bekendste anthems volgt: “I wanna rock!”
Loud & Proud Records heeft een serie concerten van eighties bands laten opnemen voor album en dvd en Twisted Sister mocht natuurlijk niet ontbreken. Het album draagt dezelfde titel als de serie: Metal Meltdown. Voluit is de titel wat langer: Metal Meltdown – Live At The Hard Rock Casino Las Vegas – A Concert To Honor A.J. Pero. A.J. Pero was lid van de succesbezetting die alweer een aantal jaren tourde, met verder Dee Snider, Jay Jay French, Eddie Ojeda en Mark Mendoza. Twee maanden voor de opnamen sloeg het noodlot toe: A.J. Pero overleed in zijn slaap tijdens een tour met Adrenaline Mob. Snel overleg resulteerde in het inhuren van Mike Portnoy als vervanger – met tegelijkertijd de beslissing dat de geplande concerten de laatste zouden zijn voor Twisted Sister.
Dit concert was Mike Portnoy’s debuut en het moet gezegd worden dat hij het prettig strak en eenvoudig heeft gehouden. Dat hoort natuurlijk ook bij Twisted Sister: de songs zijn meebrulanthems van het zuiverste water. Waar de studio-albums nog wel eens de energie misten, of simpelweg het niveau niet de hele tijd konden vasthouden, is Twisted Sister live altijd prima geweest. Niet in de laatste plaats omdat Dee Snider een rasentertainer is die voortdurend met het publiek bezig is. De band doet geen ingewikkelde dingen, de solo’s zijn prima maar toch vooral een overbrugging naar een volgend couplet. Twisted Sister draait om de songs en dan vooral de refreinen. Die worden vaak herhaald en zo hoort het ook. “Stay Hungry”, “You Can’t Stop Rock And Roll”, “Under The Blade”, “I Wanna Rock” en “Come Out And Play”, ze zitten allemaal in het collectieve geheugen. Uiteraard wordt A.J. Pero herdacht. Hij is ook te horen in een drumsolo in “Burn In Hell” – bij het optreden werd er een video getoond.
Twisted Sister heeft zich altijd vereenzelvigd met zijn fans en dat komt nog het best tot uiting in de afsluiter “S.M.F.” (Sick Mother Fucker): “We’re the ones that live it/ we’re all really free/ And if they think that we’re sick then sick is what we’ll be/ Scream it loud, Know what you are, be proud/ You’re an S.M.F.” Het is onschuldige tienerrebellie, verpakt in dikke pret. De factor nostalgie is niet te onderschatten, maar ook na dertig jaar is de pret buitengewoon aanstekelijk, de volle tachtig minuten lang.
In de Metal Meltdown-serie volgen nog albums van Extreme, Skid Row en Great White.
Twisted Sister – Metal Meltdown
(Loud & Proud Records)
Deze recensie en meer op Rockportaal.