Hoe blij word je er als artiest van wanneer een platenmaatschappij je plaat wil uitbrengen, maar wel de vorige plaat, die al een paar jaar oud is? The Beautiful Girls zullen inmiddels het antwoord weten. Terwijl in juli hun nieuwe album is uitgekomen in hun vaderland Australië, komt hier Learn Yourself uit 2003 uit. Bij het eerste nummer is al duidelijk waarom deze plaat nu ineens hier wordt uitgebracht: het grote publiek zal de muziek van The Beautiful Girls meteen associeren met Jack Johnson, de zomerhitsurferdude van deze zomer. Zelf riep ik bij het eerste nummer na drie maten ‘G. Love!’ en hoorde ik verderop ook veel Ben Harper-achtige songs langskomen. Dat voornoemde heren alledrie invloeden zijn geweest proberen The Beautiful Girls – u had het al geraden, een band bestaande uit vier lelijke heren – allerminst te verbergen. In de credits en op de site wordt zonder omhaal naar hen verwezen. En toch zou het te makkelijk zijn om deze plaat als slap aftreksel af te doen. Daarvoor klinkt het domweg te goed. Laat ik het zo zeggen: G. Love en Ben Harper hebben allebei zelf slechtere platen gemaakt. Bij opener “So It Seems” stond ik meteen mee te huppelen, terwijl de melancholischer nummers me door hun fraaie sobere instrumentatie ook direct boeiden. Het is allemaal lekker simpel gehouden en ook bij de productie is er precies genoeg kampvuursfeer en toch helder geluid. Alleen afsluiter “On Judgement Day” klinkt alsof het in een badkamer is opgenomen, compleet met valse start. Maar ach, op een plaat als deze heeft zelfs dát zijn charme…
mij=Zomba / Rough Trade
Nog even geduld, het nieuwe album komt er ook aan :)