Decoy - Call Of The Wild cover

Decoy – Call Of The Wild / Mustasch – Latest Version Of The Truth

Voorspelbaarheid troef

Het verschil tussen Scandinavische en Duitse hardrock is doorgaans knap groot. Scandinaviërs zijn doorgaans ofwel van de rechttoe-rechtaan-metal met solo’s op topsnelheid ofwel van de smerige sleazerock. Duitse hardrock is doorgaans voorspelbaar maar wel met goede hooks en snel mee te brullen refreinen, met wat meer echo dan gebruikelijk op de zang. Scandinaviërs Torben Enevoldsen (Section A) en Peter Sundell (ex-Grand Illusion) hebben voor de verandering een uitermate Duits klinkend album afgeleverd. Denk aan Bonfire en aanverwanten en je weet wat je aan Decoy hebt. Hoewel Enevoldsen en Sundell bovengemiddeld goed zijn in hun vak en dat hier ook laten horen, zijn de songs wel dermate voorspelbaar dat ik me afvraag of dit album het gaat redden in de stroom van releases. De heren lijken van plan er een heus langetermijnproject van te willen maken. Misschien is het dan verstandig om je anno 2007 verre te houden van titels als “Heavy Metal Thunder” en refreinen met “United we stand, divided we fall”…

Decoy – Call Of The Wild
(AOR Heaven / Rough Trade)

In elk geval vermakelijk voorspelbaar, met een verrassing aan het slot

Mustasch - Latest Version Of The Truth coverDe Zweden van Mustasch zijn op hun Latest Version Of The Truth dan toch een stuk lekkerder bezig. Ook hun rock is behoorlijk voorspelbaar, maar ze weten het nog binnen de perken te houden. Je zou hun muziek kunnen karakteriseren als een soort melodieuze stonerrock. Zanger Ralf Gyllenhammar is een zanger uit de Ian Astbury-school. Zijn zang is soms wel erg ver naar achteren gemixt, maar past verder heel goed bij deze band. Gevoegd bij de lekker groovende songs maakt dat ik deze cd in elk geval met plezier uitzit. Als ze iets vaker verrassen met zaken als het orkestrale intro van onder andere single “Double Nature” en het filmscore-achtige “Scyphozoa” (met meer violen uit een doosje dan gitaar!) dan komt het wel goed met deze jongens. De tien minuten durende bombastische afsluiter “The End” geeft wat dat betreft hoop voor de toekomst.

Mustasch – Latest Version Of The Truth
(Regain / Suburban)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *