O jottem!
De hoes toont een figuurtje dat zo uit een computerspelletje afkomstig lijkt, vreedzaam in een bootje gezeten en hengelend. Hengelend naar gevoelens, zo blijkt. Angling Feelings is het vierde album van Kaipa sinds de reünie in 2002 en het eerste album zonder oprichter Roine Stolt (Flower Kings). Leuk detail: titel en titelsong waren het gevolg van het artwork, en niet andersom. Muzikaal zitten ze met dit album dicht bij Spock’s Beard-nieuwe stijl: prog, maar niet bang om er een lekkere rocker tussendoor te gooien. Dat is mede te danken aan de opvolger van Stolt, Per Nilsson, een boze metalmeneer in Scar Symmetry…! Nilsson maakt overigens beslist geen metalband van Kaipa, maar dat hij van rocken weet mag duidelijk zijn. Twee factoren maken dat Kaipa uiteindelijk duidelijk verschilt van Spock’s Beard. Allereerst is dat zangeres Aleena Gibson. Zowel zij als zanger Patrik Lundström hebben – voor prog ongebruikelijk – vrij vlakke stemmen, maar door de arrangementen en de fraaie wisselwerking tussen hun stemmen stoort dat geen moment. De tweede factor is het folky element dat Kaipa in zijn composities en instrumentaties stopt. Er komen bijvoorbeeld nogal wat fluiten voorbij en vrij prominent bovendien. Gastfluiter Fredrik Lindqvist is op de helft van de songs aanwezig. En of de song nu vier minuten duurt of ruim twaalf, zoals in “The Fleeting Existence In Time”, het worden nergens moeizaam voorthobbelende composities. Ik kende Kaipa van “wel eens gehoord”, maar dat is met dit album voorbij. Kaipa is voortaan een “o jottem!”-band voor mij.
Kaipa – Angling Feelings
(Inside Out / CNR)