Ingeloste belofte
Eigenlijk is Allen-Lande de vreemdst denkbare naam voor dit project. De grote man achter dit project is namelijk gitarist, bassist, toetsenist, producer én songwriter Magnus Karlsson (Starbreaker). Russell Allen en Jorn Lande mogen een mopje zingen, maar daarmee houdt hun bemoeienis wel zo’n beetje op. Nou scheelt het wel dat Allen van Russell Allen’s Atomic Soul en natuurlijk Symphony X en Lande van Millenium, Masterplan en Jorn beiden een fikse reputatie als zanger hebben opgebouwd en er zullen op hun naam meer cd’s verkocht worden dan op de naam Magnus Karlsson. En toch is Karlsson wat mij betreft de bepalende factor. Het vorige album, The Battle, vond ik helemaal niet zo denderend omdat ik het gevoel had dat Karlsson – veelschrijver die hij is – een la met composities had opengetrokken, maar niet noodzakelijkerwijs zijn allerbeste. In Karlsson’s geval zijn dat dan nog steeds behoorlijke songs, maar het viel me toch wat tegen. Iets wat FU-collega Blizzard en vele anderen tot op de dag van vandaag niet met me eens zijn, overigens. The Revenge is wat mij betreft echter precies dat, revanche. Hier zijn de songs wèl top en zijn ze bovendien een streepje steviger. Zo nu en dan doet het daarom denken aan Black Sabbath ten tijde van Tony Martin, zij het met iets minder logge riffs. Vaker dan op het vorige album zit er een fijne spanningsboog in de songs, waardoor de songs nu wel dat beetje extra hebben wat goede songs tot toppers maakt. Met Karlsson, Allen en Lande is het muzikale deel vanzelfsprekend tot in de puntjes verzorgd. Met The Revenge wordt er op dit album uitgehaald wat erin zat, meer dan bij The Battle. Wie dat album al klasse vond, kan deze cd dus blind aanschaffen.
Allen-Lande – The Revenge
(Frontiers / Rough Trade)