Gouwe ouwe in – wauw! – een nieuw doosje
Vaak krijgen we promo’s voor recensies, soms kopen we het zelf, maar in dit geval schrijf ik de recensie en heeft Storm de cd. Ik heb ‘m al, namelijk. Chocolate And Cheese was mijn kennismaking met de Wacky World of Ween. Door de single “Freedom of ’76” dacht ik nog even te maken te hebben met een redelijk brave popband. Maar ja, dan zie je titels als “Spinal Meningitis (Got Me Down)”, “Mister, Would You Please Help My Pony” en “The HIV Song” en dan weet je dat je je beeld snel moet bijstellen. Gelukkig heb ik wel iets met freaky en weird, dus Chocolate and Cheese draai ik al jaren regelmatig. Des te groter was mijn verbazing toen ik laatst Chocolate And Cheese onlangs ergens aangekondigd zag als nieuwe release, maar met exact dezelfde songs als op mijn eigen exemplaar uit 1994. De platenmaatschappij vond dat blijkbaar ook lastig uit te leggen, want op hun site jubelen ze “out now as a super jewel case CD”. Jottem! U begrijpt het al, geen bonustracks, geen superluxe in zestien delen uit te vouwen hoes, zelfs geen remastering. Okee, het is een van hun beste albums, zeker voor wie de merkwaardige humor een onderdeel van een Weenplaat vindt. Poppy deuntjes, kermisachtige hoempa, metal, gevoelig instrumentaal, doo-wop, dat alles gelardeerd met accenten, stemmetjes, geluidjes en volslagen gestoorde teksten zijn de bouwstenen voor een fantastisch album. Maar als je het album al hebt staan is er geen enkele noodzaak om deze rerelease aan te schaffen. Gelukkig komt er een dezer dagen een EP met vers materiaal. Daar hebben we tenminste wat aan…
Ween – Chocolate And Cheese
(Schnitzel / Munich)