Wat ForestSounds al zei
Bij het debuut van Eclipse noteerde collega ForestSounds: “…de muziek heeft een houdbaarheidsdatum tot aan, ehh, nou ja, tot aan de volgende cd die je in je speler stopt.” De aanzwellende gitaren en de John Sykes-achtige gitaarpartijen bij de opener “Wake Me Up” van opvolger Bleed & Scream doen mij denken: “Nou en, als het zó lekker gedaan wordt….” Eerlijk is eerlijk, ForestSounds zei in die recensie óók dat het reuzelekker gedaan was allemaal. En als ik toch bezig ben, zal ik ook maar meteen vertellen dat het na dat eerste, heel lekkere nummer voorlopig ook wel afgelopen is. Het titelnummer is platte formulerock van de ergste soort en bij de rest krijg ik vooral visioenen van de mindere albums van bands als Scorpions (“S.O.S.”) en Europe (“Ain’t Dead Yet”), terwijl “Battlegrounds” een schoolvoorbeeld van Teutoonse marsmetal is. Zanger Erik Martenssom en gitarist Magnus Henriksson zijn door Frontiers eerder ingeschakeld om materiaal te schrijven voor W.E.T., Giant en Toby Hitchcock en dat waren toch geen slechte platen. Alleen waren er daar gitaristen en vocalisten aan het werk die net iets extra meebrachten. Terwijl Martenssom en Henriksson goed zijn, erg goed zelfs, maar op zijn best op anderen lijken. En dan krijg je platen die – met een paar lichtpuntjes, zoals “Wake Up”en ballad “A Bitter Taste” – lekker zijn, maar niet blijven hangen. Inderdaad, met een houdbaarheidsdatum tot de volgende cd die in je speler stopt. Sommige conclusies zijn onontkoombaar.
Eclipse – Bleed & Scream
Frontiers / Rough Trade
4 reacties