Michael Schenker Group – Temple Of Rock-Live In Europe

Michael Schenker Group - Temple Of Rock-Live In EuropeMichael Schenker is wat mij betreft een van de beste rockgitaristen van zijn generatie. Des te pijnlijker was het dat drank en drugs zijn carrière gestaag naar de afgrond duwden. Met In The Midst Of Beauty, met Gary Barden weer als zanger, leek hij de weg omhoog weer te pakken te hebben. Een optreden in Uden (prima zaal – maar niet voor Michael Schenker) was prachtig en hij leek zich oprecht te vermaken. Een later optreden op Bospop was echter op zijn zachtst gezegd nogal rommelig en toen ik het navolgende studio-album Temple Of Rock beluisterde, met deze keer Michael Voss (Mad Max) als zanger en producer, heb ik – toch echt fan – na drie nummers iets anders opgezet. Maar ja, dan komt er een live-album met een vrijwel nieuwe band en dan ga ik toch weer overstag. Het betreft een concert in ons eigen Tilburg, aangevuld met opnamen van het High Voltage Festival. In Tilburg had hij alwéér een nieuwe zanger, Doogie White (Rainbow, Malmsteen) en is ook de Scorpions-ritmesectie van weleer, Herman Rarebell en Francis Buchholz, present. De enige vaste factor in zijn band – die toch ook de allerzwartste dagen heeft meegemaakt – is zoals altijd Wayne Findlay (Slavior, No Sky Today). Het materiaal komt vrijwel geheel van de eerste Michael Schenker Gorup-albums en uit de Scorpions- en UFO-dagen. Met het materiaal is dus niets mis. Met het gitaarspel van Michael Schenker ook niet, trouwens. Hij staat te knallen als in zijn beste dagen. Jammer genoeg blijkt Doogie White, toch geen slechte zanger, bepaald geen match voor dit materiaal. Het is een beetje alsof je Saxon's Biff Byford ineens als zanger bij Whitesnake dropt. Op een enkele track na blijft het steeds wat ongemakkelijk klinken en dat doet stevig af aan het materiaal. Het bonusmateriaal van het High Voltage Festival – uitsluitend UFO- en Scorpionstracks – is met Michael Voss als zanger. Anders dan bij Doogie White is Voss simpelweg als zanger niet goed genoeg voor dit niveau. Dat het meestal desondanks beter klinkt dan het materiaal met Doogie White laat zien hoezeer die een mismatch was. Nou ja, laat ik positief eindigen: Michael Schenker lijkt écht op de weg terug, en dat kan alleen maar goed nieuws genoemd worden.


mij=Inakustik

4 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *