Chris Forsyth – Solar Motel

Chris Forsyth - Solar MotelO jee. Bij het opzoeken van informatie over Chris Forsyth lees ik een rijtje namen waarin er twee zijn waarvan ik kan zeggen dat ik hun werk een beetje ken: Television, The Grateful Dead, Popul Vuh, Neil Young & Crazy Horse, Richard Thompson, Robert Quine, John Fahey, Glenn Branca. Nou ja, veel meer blanco kun je iets niet gaan beluisteren, zal ik dan maar denken. Het album is een instrumentale suite in vier delen, die in totaal een kleine drie kwartier duurt, omschreven als Cosmic Americana. Vaak worden de songs opgebouwd vanuit gitaarloopjes of hakkende riffs en een Farfisa-orgeltje, opgesierd met tinkelende piano’s en de uitgesponnen slidegitaarpartijen, terwijl op zijn tijd de versterker ook wat verder opengaat. Het resultaat is een soort spacerock zonder overheersende synthesizer. Wat meer Cosmic dan Americana, wat mij betreft. Een makkelijk wegluisterend plaatje is het echter niet. De manier waarop in het eerste deel op een koebel wordt getimmerd is bijvoorbeeld niet echt subtiel. Ook de opbouw, met regelmatig wel heel lang hetzelfde basisgeluid, vergt nogal wat van de luisteraar. Nou ja, in elk geval van deze luisteraar. Het derde deel bevalt me nog het beste, omdat dat gestaag naar een lekker rauwe climax toewerkt. Experimenteel en spacey is het, maar iets meer subtiliteit had dit album een stuk beter te verteren gemaakt.


mij=Munich

4 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *