Mijn favoriete gitarist is zelfs bij de meeste rockliefhebbers onbekend. Hij heet Frank Marino en is een in Amerika woonachtige Canadees die met zijn band Mahogany Rush een glansrijke carrière had kunnen hebben, ware het niet dat hij met zijn platenmaatschappij voornamelijk ruziede. Gevolg: ondanks een aantal fantastische platen bleven promotie en optredens uit en besloot Marino in 1993 het bijltje erbij neer te gooien. En dat terwijl hedendaagse grootheden als Zakk Wylde, Joe Bonamassa en Paul Gilbert hem als invloed noemen.
Wild Willy Parsons, een Amerikaanse comedian, besloot eigenhandig een fansite op te zetten voor Marino. Prettig verrast door het enthousiasme op die site besloot Marino in 2000 een nieuw studio-album uit te brengen, Eye Of The Storm. Een paar jaar later volgde een live-album en sindsdien is Marino bezig met de samenstelling van een dvd. Hij is misschien nog wel een ergere perfectionist dan Bostons Tom Scholz, vandaar dat hij daar al jaren mee bezig is.
Maar kijk, hij heeft zowaar een YouTubekanaal. Niet dat daar veel live-opnamen opstaan. De enige video met echt goed geluid is dit “Little Town Of Bethlehem”, van het optreden in Cleveland dat Marino al jaren aan het bewerken is voor een dvd. Een mooi opgebouwde jazzy instrumental, maar niet echt representatief voor het vlammende gitaarwerk van Marino. Daarvoor raad ik The Power Of Rock And Roll aan, en dan vooral de afsluiter op dat album, “Ain’t Dead Yet”.