Lang heb ik weinig van Soundgarden willen weten. Dat had vooral te maken met een optreden op Lowlands. Het jaar ervoor hadden ze moeten afzeggen, maar toen ze alsnog kwamen waren ze inmiddels groot doorgebroken en vonden ze Lowlands blijkbaar beneden hun stand. Lamlendig en vrijwel zonder communicatie met het publiek werd er een set zonder enig enthousiasme afgewerkt.
Een paar jaar geleden herontdekte ik ze weer door het comebackalbum King Animal. Ik ging ook naar het eerdere werk op zoek en Down On The Upside, waarvan dit “Blow Up The Outside World” afkomstig is, bleek me het best te bevallen. Opmerkelijk, want het is een aanzienlijk minder heavy album dan gebruikelijk en bovendien het album dat het voorlopige einde van de band inluidde.
Lekker nummer. Van de originele grungebands behoort Soundgarden samen met Pearl Jam en Alice in Chains tot mijn favorieten. Op 1 of andere manier heb ik niets met Nirvana. Blijkbaar als band teveel gehyped, net als Kurt Cobain en zijn overlijden.
Grappig, bij mij is juist Pearl Jam nooit aangeslagen. Bij Nirvana is wel In Utero mijn favoriete album en doet het unplugged-album me niet zoveel.
Het ligt blijkbaar aan de nuances. Het gaat om het creëren van een hype, want ook Pearl Jam is gehyped. En als ik ergens een hekel heb dan zijn het wel hypes. Het merendeel van de Oor-VPRO-Britpop-hypes zijn dan ook geheel langs mij heengegaan, of beter gezegd heb ik genegeerd.