Sommige bands worden in de loop der jaren een soort coverband van zichzelf. Thin Lizzy ging na het overlijden van Phil Lynott door met John Sykes als zanger, die – hoewel toch echt Engelsman – zelfs de Ierse tongval van Lynott overnam.
Foreigner is nog zo’n voorbeeld. Zanger Kelly Hansen zet sinds 2005 een soort Soundmixversie van Lou Gramm neer, terwijl zelfs het laatst overgebleven oerlid, gitarist Mick Jones, tegenwoordig regelmatig verstek moet laten gaan om gezondheidsredenen. Met Hansen hebben ze een verdienstelijk album uitgebracht, Can’t Slow Down, maar de eerste albums leveren het materiaal voor de concerten. Een van mijn favorieten komt van het album 4, “Urgent”.
Chicago, ook zo’n bandje.
Die hebben nog aardig wat van de oerleden in de gelederen. Door je reactie werd ik echter herinnerd aan een andere band: de Little River Band. Geen oerleden meer, maar nog altijd actief…
Wat ben ik blij dat ik afgelopen vrijdag heb kunnen genieten van een groep die nog wel het heilige vuur bezit en nog altijd 4 oerleden in de gelederen heeft. Ik heb het over een hevig groovende, rockende en funkende Mother’s Finest. Niets geen autotune, geen nephitparadegedrag. Maar een groep waar live nog steeds het plezier vanaf spat. :)