Meat Loaf – Bat Out Of Hell (1977)

Over gebroken regels en een bocht in de weg

Mijn bijdrage aan de Motorliedjesbattle op Ondergewaardeerde Liedjes:

Meat Loaf en Jim Steinman hebben jaren met Bat Out Of Hell moeten leuren om het uitgebracht te krijgen. De ongebruikelijke combinatie van theater en rock werd maar vreemd gevonden, en het feit dat twee relatieve nobody’s het lef hadden alle regels te breken én daaraan vasthielden zorgde meestal voor (letterlijk) dichte deuren.

De man die zorgde dat Bat Out Of Hell de vorm kreeg die we kennen was cultgitarist Todd Rundgren. Todd Rundgren dacht aanvankelijk dat het album een parodie op Springsteen was. Des te opmerkelijker is dat Rundgren naast leden van zijn eigen band Utopia ook twee muzikanten uit Springsteen’s E-Street Band bij het project betrok: drummer Max Weinberg en toetsenist Roy Bittan. En let wel, op dat moment was er zelfs nog geen platencontract!

Als producer maar zeker ook als muzikant was in de song “Bat Out Of Hell” een belangrijke rol weggelegd voor Rundgren. Steinman was (nog) geen producer – zoals Def Leppard ondervond, dat hem aanvankelijk inhuurde voor de opnamen van Hysteria – en zonder Rundgren waren ze er niet in geslaagd zo’n groep aan ervaren muzikanten bij elkaar te krijgen. Naast Weinberg en Bittan waren dat bijvoorbeeld bassist Kasim Sulton (die later een aantal jaren Meat Loafs musical director zou zijn) en saxofonist Edgar Winter.

Het titelnummer – ook weergegeven in de hoesafbeelding van het album – werd de openingstrack van het album en duurde bijna tien minuten. Precies de soort businessregeltjes negerende eigenwijzigheid waardoor Bat Out Of Hell door de ene na de andere platenmaatschappij werd afgewezen.

De track was in de eerste plaats het geesteskind van Jim Steinman. Motorsongs zijn in de Amerikaanse pop en rock (of beter gezegd in de Amerikaanse tienercultuur) veel gewoner dan in Nederland, met bijvoorbeeld “Leader Of The Pack” (een inspiratiebron voor “Bat Out Of Hell”) en “Born To Be Wild”. Steinman wilde een motorsong schrijven, en dat deed hij. Met als hoofdpersoon een hitsige tiener – want zijn doelgroep had hij goed voor ogen. En natuurlijk loopt het slecht af:

But I can’t stop thinking of you
And I never see the sudden curve
Till it’s way too late

Vanaf het intro is het een en al opera-in-rockjasje. Majestueze pianopartijen, donderende drums, gillende gitaren en een weinig subtiele, maar buitengewone fraaie opbouw naar de ene na de andere climax. Misschien wel het mooist: de manier waarop Todd Rundgren op ongeveer zeseneenhalve minuut vanuit het ‘motorgeluid’ vloeiend naar de gitaarsolo overgaat.

Rundgren ging hierna weer terug naar zijn eigen projecten, Steinman en Meat Loaf zouden in de jaren daarna niet mét elkaar en niet zonder elkaar kunnen. Bat Out Of Hell deel II en III volgden. De aangekondigde nieuwe samenwerking Braver Than We Are heeft de releasedatum al met een half jaar gemist. Maar Bat Out Of Hell heeft gezorgd voor een klassiek album én een klassieke motorsong.

Lees vooral ook de andere bijdragen aan de Motorliedjesbattle op Ondergewaardeerde Liedjes.

5 reacties

  1. Ik kan alleen maar met je eens zijn. Hoewel ik niet zo reviewschrijverig ben aangelegd. Ik krijg nog steeds stress als ik denk aan de nl.muziek-cd-cirkel. Leuk om te doen, maar dat zoeken naar woorden. Jij geeft met jouw omschrijving precies de sfeer van het nummer weer zeg ik als motorrijder.
    Ik moet wel zeggend dat BOoH wat het motorfietsthema betreft bovenaan staat met Motorcycle Emptiness van Manic Street Preachers.

      1. Ik had het als een belediging gezien als je een verwijzing had gemaakt naar een electrische fiets of een snorscooter. :)

          1. Volgens mij ga je dan voor Rinus – Met Romana op de scooter. :) :)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *