Seasick Steve – Hobo Low (2006)

Hobo? Hoho!

Mijn bijdrage aan de treinenbattle op Ondergewaardeerde Liedjes:

Een van de fraaiste verzonnen biografieën van de laatste jaren is die van Steve Wold, ofwel Seasick Steve. Het verhaal dat hij als hobo – dakloze, illegaal op goederentreinen het land doorkruisende arbeider – de kost verdiende en min of meer toevallig als muzikant doorbrak, bleek volkomen verzonnen toen schrijver Matthew Wright wat onderzoek deed voor zijn boek Seasick Steve: Ramblin’ Man. Een ongeautoriseerde biografie, uiteraard. Toch lijkt het geen toeval dat een biografie ontbreekt op Seasick Steve’s eigen website.

In het kort: Seasick Steve is geen 76 jaar oud, maar 66. Hij heet eigenlijk Steven Leach, in plaats van Steven Wold – de naam die hij overnam van zijn echtgenote. Waarom? Heel simpel: als Steven Leach uit 1951 blijkt Seasick Steve niet de charmante hobo die per ongeluk succes kreeg, maar een gelouterde muzikant die zich bezighield met transcedente meditatie en disco – vaak tegelijkertijd -, in de bands Shanti, Crystall Grass, CAT en Celebration, een project van Mike Love van de Beach Boys. Tja, en dat verhaal paste niet echt in het imago.

Ach, hij was sessiemuzikant en producer (van onder andere het debuut van indierockers Modest Mouse) in plaats van hobo. Is dat erg? Tuurlijk niet, het gaat om de muziek en die is de moeite waard. Dat hij er een verhaal omheen verzonnen heeft is grappig, maar hij is niet de eerste muzikant die zorgvuldig een imago kweekt. De meesten worden alleen niet zo lollig betrapt.

Lees vooral ook de andere bijdragen aan de treinenbattle op Ondergewaardeerde Liedjes.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *