Ooit had het Frontierslabel nog acts als Journey, Winger en Glenn Hughes onder contract, naast een zee van middelmatige poprockbandjes. De afgelopen jaren zijn alleen die middelmatige bandjes overgebleven. Ja, Whitesnake staat er onder contract, maar die mag je inmiddels rustig ook middelmatig noemen. George Lynch krijgt er de kans het een na het andere bandje uit te brengen, dus die doet ook nog mee. Maar voor de rest?
Onlangs liet Dan Reed Network al weten dat hun album bij Frontiers geen positieve ervaring was. Ze brachten het uit en daar hielden Frontiers inspanningen op. Geen promotie, niets. Ik weet dat Glenn Hughes, een van de eerste grote namen op het label, flink pissed off was toen Frontiers niet eens even kwam kijken toen ze werden uitgenodigd bij een Italiaanse show van hem.
Opperhoofd Serafino Perugino was altijd meer geïnteresseerd in steeds weer nieuwe projectjes met dezelfde mensen. In het ene project schreven die tracks, bij het tweede produceerden ze, bij nummer drie deden ze zelf mee en bij nummer vier deden ze al die dingen. De laatste jaren is die rol vooral voor één man weggelegd: Alessandro Del Vecchio (Hardline, Revolution Saints) weggelegd.
Perugino en Del Vecchio hadden Giant nog op de plank liggen. Bij de eerste twee albums was Dann Huff de grote man als zanger, gitarist en songwriter en waren zijn broer David Huff (drums) en Mike Brignardello (bas) de andere twee . Bij het derde album Promise Land was hij alleen nog als songwriter betrokken en was de gitaar overgenomen door Winger’s John Roth en de zang door Slamer’s Terry Brock.
Album nummer vier, Shifting Time, verschijnt in januari. David Huff, Mike Brignardello, John Roth, maar geen Dann Huff of Terry Brock. In hun plaats Del Vecchio en Perfect Plan’s Kent Hilli. Del Vecchio voor songwriting, toetsen, mix, mastering en productie… Het resultaat is precies wat je dan verwacht. Giant mag zo zijn naam wel veranderen in Average Size.
Jammer om te lezen. Het is opvallend dat de oorspronkelijke keyboardspeler, Alan Pasqua steeds over het hoofd wordt gezien. Tegenwoordig vooral bezig met componeren van filmmuziek en als jazzpianist. Kon genieten van het gitaarspel van Dan Huff, zelfs toen hij in White Hart speelde.
Huff was al heel snel een veelgevraagd sessiegitarist. Kijk maar eens naar dit lijstje: https://en.wikipedia.org/wiki/Dann_Huff. Helemaal in het begin van zijn carrière speelde hij al op Joe Cocker’s Civilised Man en Chaka Khan’s I Feel For You en zijn spel was toen al herkenbaar.
Meest opvallend. Dan speelt ook op albums van Glen Campbell. Niet bepaald iemand die je moet uitleggen hoe je een gitaar moet bespelen.