Rival Sons – Nobody Wants To Die

Bij deze band is het wat mij betreft een gevalletje ‘net niet’. Pressure & Time vond ik ooit veelbelovend, maar achteraf kan ik wel beredeneren waarom ik het nooit helemaal geweldig ben gaan vinden: producer Dave Cobb. Die zegt op de zang te focussen bij de productie. Dat is prima, maar hij vergeet daarbij de gitaar, toch niet onbelangrijk in de rock. Overigens zegt hij ook voor een natuurlijk sound te gaan, wat hem op de albums van California Breed (met Glenn Hughes, Andrew Wat en Jason Bonham) en Europe (2x) dan niet best is afgegaan. Meer overgeproduceerd en volgebouwd, met weinig aandacht voor detail.

Cobb heeft alles van Rival Sons geproduceerd, tot nu toe zes releases. Dat gaan er wel meer worden want ze hebben inmiddels voor het label van Cobb getekend. Ik blijf het jammer vinden, want volgens mij zit er meer in, en worden ze inmiddels door allerlei bandjes voorbijgestoken waar dat niet nodig was geweest. Ook bij “Nobody Wants To Die” is het weer zonder enige opbouw en subtiliteit van nul naar 200 km/u en doorjakkeren naar het einde. De solo’s zijn hier behalve kort ook ronduit gemakzuchtig. De Tarantino-achtige clip maakt nog wat goed.

Het nieuwe album Darkfighter moet op 10 maart verschijnen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *