Mijn gitaarheld is al een jaar of vijfentwintig de Canadese bluesrocker Frank Marino. Van de oudere rockers onder ons kent echter hooguit een op de tien hem, bij de jongere garde is een getal van een op de honderd ronduit optimistisch. Sinds vorig jaar lijkt er gelukkig weer wat leven in Marino’s carrière te zitten. Jim West, eigenaar van jazzlabel Justin Time Records, is bereid tijd en geld te steken in promotie en door goede contacten van West met SPV komt er allerlei ouder materiaal – door Marino zelf opgepoetst – ook in Europa opnieuw uit. Toevallig komt er nu ook al een tribute-cd uit: Secondhand Smoke. Echt toevallig, want Wild Willy Parsons, webmaster van de Marinosite, is jaren bezig geweest om het van de grond te krijgen. Op het hoesje worden Marino veren in de kont gestoken door Steve Vai en Steve Lukather, die vervolgens pijnlijk ontbreken tussen de uitvoerenden. Toch blijft er een imposant rijtje over: onder anderen George Lynch (ex-Dokken), John Norum (Europe), Ronnie Montrose, Randy Hansen en James Byrd. Een mooie mix van oudere en recentere nummers met – hoe kan het ook anders – gitaarwerk om je vingers bij af te likken. Soms wel erg dicht bij het origineel, soms in zeer verrassende uitvoeringen, zoals de zwaar electronische maar fraaie versie van “He’s Calling” door ex-Michael Jackson-gitariste Jennifer Batten. Het euvel van tribute-cd’s is dat het per definitie minder is dan het origineel, maar tussen de ladingen tribute-cd’s die we tegenwoordig over ons heengestort krijgen, is dit beslist een van de betere. Het album is alleen online verkrijgbaar.
Various Artists – Secondhand Smoke
mij=Wildmess Records.