Bijna letterlijk eentonige gitaarsolo
Mijn bijdrage aan de Battle van Covers Die Beter Zijn Dan Het Origineel op Ondergewaardeerde Liedjes:
Er schijnen mensen te zijn die een hekel hebben aan covers. Ik ben er daar niet een van. Mijn favoriete bandje Status Quo heeft flinke hits gehad met covers (“Rocking All Over The World, “In The Army Now”), van The Beatles heb ik meer covers dan originelen en van menig ander bandje heb ik tribute-albums. Soms wordt er bij zo’n cover weinig aan een origineel vertimmerd, soms gaat ‘ie volkomen op zijn kop.
Zoals bij de reggaeversie van “Stairway To Heaven” van Frank Zappa, bij Robert Plants versie van “Hey Joe” en bij de cover die ik vanaf het eerste moment geniaal heb gevonden: Cake’s “I Will Survive”, afkomstig van het doorbraakalbum Fashion Nugget. Dat het origineel van Gloria Gaynor een prima song is kan ik ook wel horen, maar verder heb ik weinig met het origineel. Voor de verCakete versie kun je me daarentegen wakker maken.
Waar het origineel een dominante four-on-the-floor-discodreun kent, wordt de Cakeversie gedragen door de baslijn en schetterende trompetten. Wat wel is overgenomen, is de ritmiek in de zanglijn. Tenminste, het feit dát de ritmiek in de zang belangrijk is, want John McCreary kiest voor een heel andere ritmiek en frasering dan bij het origineel. En dan die bijna letterlijk eentonige gitaarsolo. Je moet maar durven.
Ook al is het origineel stevig omgegooid, zoals McCready in de video al zegt, het is geen geintje. Het is een cover met respect voor het liedje. De boel compleet verbouwen en toch het liedje recht doen, dat zijn de interessantste covers.
Lees vooral ook de andere bijdragen aan de Battle van Covers Die Beter Zijn Dan Het Origineel op Ondergewaardeerde Liedjes.