Jeff Beck – Hammerhead

Gisteren kwam het nieuws over het plots overlijden van Beck. Bij uitstek een musician’s musician: het grote publiek kende ‘m vooral als muzikant bij anderen. Ook ik had ‘m een stuk minder in beeld, moet ik toegeven, vooral door de jazzinvloeden.

In deze video, afkomstig van het album Live And Exclusive From The Grammy Museum uit 2010 is zijn ongewone stijl te zien. Hij gebruikte geen plectrum, maar gebruikte vooral zijn duim om snaren aan te slaan. Met meestal zijn pink op de tremolo-arm en zijn ringvinger op de volumeknoppen was hij eigenlijk een veel technischer gitarist dan de meesten, hoewel hij juist technische vaardigheid als doel verafschuwde.

Zijn laatste album was 18, een samenwerking met Johnny Depp die vorig jaar verscheen. Andere samenwerkingen waren bijvoorbeeld Beck, Bogert & Appice en bijdragen aan songs van bijvoorbeeld ZZ Top, Brian May, Buddy Guy, Cozy Powell en vorig jaar nog twee tracks van Ozzy Osbourne, waaronder “Patient Number 9”. En eentje die ik nog niet wist: Stevie Wonder’s “Superstition” is het resultaat van een jamsessie met Beck en zou eerst op het album van Beck, Bogert & Appice uitkomen. Dat album werd uitgesteld en the rest is history…