In 2014 kondigde ik aan zo nu en dan een playlist te gaan plaatsen. Zonder enige regelmaat, zei ik erbij. Nou, dat klopt wel, de laatste dateert van 2015. Maar vandaag had ik even een bevlieging.
Dat ik liefhebber ben van het werk van Robert Johnson heb ik hier al vaker laten horen. De enige foto in mijn woonkamer is een poster van de afbeelding hierboven. Ik ben eens in mijn verzameling gedoken en heb allerlei covers van tracks van Johnson opgeduikeld, aangevuld met een paar originelen. Zijn productie is beperkt – 29 tracks, waarvan een paar in twee versies, en opgenomen in 1936 en 1937.
Helaas is niet alles op Spotify te vinden (Cindy Lauper en Rory Gallagher, bijvoorbeeld). Niet elke van die 29 tracks staat erop, een enkele ervan juist vaker. De enige waarvan ik meerdere tracks heb opgenomen is Eric Clapton. Met Cream – hier niet opgenomen -, met Derek & The Dominos en solo heeft hij altijd veel van Johnson uitgevoerd. Zijn twee soloplaten met alleen Johnson-covers, Me & Mr. Johnson en Sessions For Robert J., zijn zeer de moeite waard. Maar begin vooral bij de originelen.
Eddy
9 januari 2023 — 00:04
Mooie playlist. Je had van Hellhound on my trail ook de cover van Peter Green’s Fleetwood Mac kunnen nemen. En Dust mij broom.
Eric
9 januari 2023 — 01:21
Nou nee. Die zitten niet in mijn collectie. ;-) Net als bijvoorbeeld de covers van Rory Block. Die cd ben ik nog naar op zoek…
Eddy
9 januari 2023 — 19:12
Wil jij zeggen dat jij 1 van de beste Britse Bluesalbums niet in jouw bezit hebt? De LP met het hondje op de voorkant.
Eric
10 januari 2023 — 13:07
Nee, maar dat is ook wel verklaarbaar. Fleetwood Mac heeft me nooit zoveel gedaan – al zou ik juist wel graag een livealbum van de laatste bezetting met Neil Finn en Mike Campbell hebben. Daarnaast ben ik vanuit de Amnerikaanse rock de blues in gekomen. Britse blues was vooral bijvangst.
Maar goed, ik zag dat Peter Green álle tracks van Johnson heeft opgenomen, dus die omissie is binnenkort hersteld. ;-)
Eddy
10 januari 2023 — 15:57
Toen ik jong was. (6-10 jaar oud) ;) had je nog 3x in de week de arbeidsvitaminen. Toen werden nummers als Albatross, Need your love so bad, Oh Well en Black Magic woman geregeld gedraaid. Dus FM was mij niet onbekend toen Lindsey en Stevie toe traden. Ik heb nog de compulatie-LP van Black Magic Woman met een erg mooie cover.
Eric
10 januari 2023 — 19:22
Ik begon me net serieus voor muziek te interesseren toen Rumours uitkwam, dus ik kreeg genoeg van ze mee. Alleen vond ik het niet interessant genoeg. ;-) En toen kwamen van Halen, Iron Maiden, Saxon, Black Sabbath met Dio, AC/DC en Motörhead en was ik eigenlijk helemáál niet meer geïnteresseerd.
Eddy
10 januari 2023 — 20:08
Bij mij thuis stond de radio altijd aan op Hilversum 3, Veronica, Radio Noordzee en Mi Amigo. Mijn zus was 5 jaar ouder dus Golden Earring en Led Zeppelin, Heart en Thin Lizzy was veel te horen. Mocht met mijn zus en as zwager mee naar Pinkpop, maar de grootste indruk van die dag was een donkere jongedame met een geweldige live-performance. Sindsdien heb ik een zwak voor Joyce “Baby Jean” Kennedy, die IRL echt een leuke spontane dame is.