Verre van standaard
Mijn bijdrage aan de Zeroes-battle op Ondergewaardeerde Liedjes:
Midnight heette eigenlijk John Patrick Jr. McDonald en werd bekend met Crimson Glory. Die band kreeg succes in het kielzog van Queensrÿche, met metal die proggy elementen bevatte zonder aan volume in te leveren. Daarnaast hadden ze een gimmick die voor de initiële aandacht zorgde: ze droegen steevast zilverkleurige maskers, ook op het podium. Twee heavy platen en een aanzienlijk commerciëlere derde plaat Strange And Beautiful later werd Midnight de band uitgeknikkerd nadat zijn alcoholmisbruik voor de zoveelste keer tot problemen had geleid. (Leuk detail: zijn opvolger in Crimson Glory zingt nu in Queensrÿche.)
Jaren was Midnight uit beeld tot hij eind jaren negentig een nieuw album opnam, dat nooit het daglicht zag. Hij raakte de enige mastertape kwijt en maanden werk was voor niets…
Het duurde vervolgens tot 2005 tot er dan toch een album verscheen, Sakada. Het is een album met pop- en rocksongs met folky invloeden, met gebruik van fluit, banjo, wasbord, maracas en dulcimer. In dat opzicht was het album eerder een doorontwikkeling na Strange And Beautiful dan een terugkeer naar de metal. Onveranderd was de stem van Midnight, met op zijn zachtst gezegd ongewone zanglijnen. Dermate ongewoon dat ik in mijn recensie destijds de nodige twijfels uitsprak.
In de loop der jaren is dat oordeel echter alleen maar positiever geworden. Ja, het zijn merkwaardige zanglijnen, zoals ook op de rocker Incubus te horen is. Hakkende riffs, een gillende gitaar er overheen en een zanger die zo nu en dan een sirene-imitatie uitvoert lijkt weliswaar op papier standaardmetal, maar de praktijk is anders. Midnight speelt met zanglijnen die langs het randje van valsheid schuren en toch weer op hun pootjes terechtkomen. Hij had ondanks het gebrek aan succes het lef de muziek te maken die hij wilde maken en dat hoor je.
Met grotendeels dezelfde band, aangevuld met gitarist Matt LaPorte van Jon Oliva’s Pain, nam hij in 2007 flink wat materiaal op. Dat niet voltooide materiaal verscheen jaren later postuum, want Midnight overleed in 2009 aan een aneurysma, slechts 47 jaar oud. Gelukkig heeft hij ons in elk geval één album nagelaten. ’t Was een bijzondere jongen, en dat was ‘ie.
Lees vooral ook de andere bijdragen aan de Zeroes-battle op Ondergewaardeerde Liedjes.